3 Ιουλίου 2008

Α Τ Ι Τ Λ Ο



(Προσωρινά) ΑΤΙΤΛΟ (18.6.2008)

Οχι ότι συνηθίζω να βάζω τίτλους,
αλλά εδώ μάλλον θα τον χρειαστώ.

Για μιά ακόμη φορά μου συμβαίνει
να μην μπορώ να κρατήσω τους ανθρώπους
μέσα στο κάδρο.

Να τους τοποθετώ στήν άκρη,
σε μια πορεία που οδηγεί εκτός,
σε μία έξοδο που φαίνεται αναπόφευκτη.

Εξοδος. Να μία λέξη που ίσως είναι το κλειδί
Τι να σηματοδοτεί όμως ;
την απόδραση;
ή μήπως το τέλος;

Θα χρειαστώ οπωσδήποτε έναν τίτλο...



2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πάντοτε προβληματιζόμουν για τη θέση των ανθρώπων στο φωτογραφικό κάδρο. Και πάντοτε απέφευγα τη συγκεκριμένη θέση, αυτή της εξόδου! Όμως η φωτογραφία αυτή μαζί με το σχόλιό σου μας δίνουν την ευκαιρία για την επίλυση(;) του προβληματισμού σου: "απόδραση ή τέλος;"

Ανώνυμος είπε...

Οι λέξεις δεν είναι ποτέ μονοσήμαντες.
Η σημασία τους εξαρτάται από τη στιγμή, τη διάθεση, τις σκέψεις, τη συγκυρία.
Έξοδος: απόδραση, τέλος, προσωρινή φυγή από την καθημερινότητα, κομμάτι του αρχαίου δράματος, πόρτα ή καμμιά φορά και παράθυρο.
Για τη ζωή σίγουρα μονόδρομος.